Desce p'la avenida, a lua nua.. e vagando à sorte dormita nas ruas.. Faz-se de esquecida, minha e tua Deixando um rasto, que nos apazigua. Entra pela vitrina, surrealista Faz malabarismo a ilusionista. Ilumina o céu, que nos devora, Já se sente o frio, está na hora, de irmos embora Sou um ser que odeias mas que gostas de amar, Como um barco perdido, a deriva do mar A vida que levas de novo outra vez Um mundo que gira sempre a teus pés. Sou a palavra amiga, que gostas de ouvir, A sombra esquecida que te viu partir, A noite vadia, que queres conhecer, Sou mais um dos homens que te nega e da prazer. Sou a voz da tua alma que te faz levitar, O átrio da escada para tu te sentares, Sou as cartas rasgadas que tu não lês A tua verdade, mostrando quem és. ..UM RESTO DE TUDO, QUE POSSA EXISTIR, MOSTRANDO QUEM ÉS, O RESTO DO MUNDO..

Lugsong sa agianan, ang hubo nga bulan .. ug maglibot-libot nga natulog sa mga kadalanan .. Himua ang imong kaugalingon nga nakalimtan, akoa ug imoha Ang pagbiya sa agianan nga makapalipay sa amon. Pagsulod agi sa bintana, makatinuud Isalikway ang ilusyonista. Naglamdag sa kalangitan, nga naglamoy kanato, Bugnaw na, hapit na ang panahon alang sa atong paggawas Ako usa ka tawo nga imong gikasuk-an apan gusto higugmaon, Sama sa usa ka nawala nga sakayan, nga pag-anod gikan sa dagat Ang kinabuhi nga imong gipangulohan pag-usab Usa ka kalibutan nga kanunay nga nagatuyok sa imong tiil. Ako ang pulong higala, nga gusto nimong madungog, Ang nakalimtan nga anino nga nakakita kanimo, Ang tapulan nga gabii gusto nimo mahibal-an, Usa ako sa mga tawo nga naglimod kanimo ug nalipay. Ako ang tingog sa imong kalag nga nagpahinabo kanimo Ang hagdanan alang kanimo molingkod, Ako ang gisi nga mga sulat nga wala nimo mabasa Ang imong kamatuuran, nagpakita kung kinsa ka. .. Usa ka KATAPUSAN SA TANAN NGA MAHIMONG MAABATI, PAGPANGITA SA INYONG UYAB, ANG TANAN SA KALIBUTAN ..